Αν ο παράδεισος ονομαζόταν αλλιώς θα μπορούσε να λέγεται “Νταμούχαρη”
Η επικρατέστερη εκδοχή για το όνομα της περιοχής, προέρχεται από τη συνένωση της λατινικής λέξης «Ντάμιν» που σημαίνει «δώσε μου» και της λέξης «χάρη», φράση που φώναζαν οι Ενετοί, καταδιωκόμενοι από πειρατές που έφταναν στο λιμάνι της.
Ο γραφικός οικισμός της Νταμούχαρης (2 χλμ από τον Αη-Γιάννη) στο παρελθόν ήταν το μοναδικό φυσικό λιμάνι του Ανατολικού Πηλίου. Το προς κατάρρευση πετρόχτιστο τελωνείο, στέκει εκεί για να θυμίζει το πάρε – δώσε των κατοίκων με τα καΐκια. Μέχρι πριν μερικές δεκαετίες, σχεδόν όλα τα εισαγόμενα και εξαγόμενα είδη μεταφέρονταν με μουλάρια μέσα από τα καλντερίμια. Σήμερα ο ασφαλτοστρωμένος δρόμος, σε οδηγεί στην Νταμούχαρη, ωστόσο πολλά θα έπρεπε ακόμα να γίνουν, αλλά, τοπικοί «άρχοντες» και πολιτεία, συνεχίζουν να μη δίνουν σημασία σ’ αυτήν τη γωνιά της χώρας. Έτσι, μόνιμα ζουν εδώ μόνο 5 – 6 οικογένειες. Το χωριό καταλαμβάνει μέρος δύο γειτονικών κολπίσκων που «κόβονται» από μια λωρίδα γης, πάνω στην οποία υπάρχουν τα ερείπια του κάστρου που στεκόταν ακοίμητος φρουρός ανθρώπων και πλοίων. Ο βόρειος κόλπος είναι και σήμερα ένα λιμανάκι στο οποίο φιλοξενούνται πολύχρωμες ψαρόβαρκες. Το ένα κτίσμα που αγκαλιάζει τον κόλπο, είναι το σπίτι που έχτισε ο παππούς του Αποστόλη το 1911 (ο βίος του οποίου προσφέρεται για μυθιστόρημα!) και το δεύτερο, είναι το πατρικό του, το ισόγειο του οποίου με τη μεγάλη βεράντα του, το λειτουργεί ως ταβέρνα, που προσφέρει νόστιμες, παραδοσιακές, λιχουδιές. Ο νότιος κόλπος έχει μια πανέμορφη ακρογιαλιά στρωμένη με ολόλευκα, μεγάλα βότσαλα και πεντακάθαρα νερά, που σε συνδυασμό με το γειτονικό φαράγγι, δίνουν στην Νταμούχαρη μια χάρη πρωτόγονη, έναν χαρακτήρα πρωτόγνωρο. Η άγρια ομορφιά του τοπίου σε συνδυασμό με τη διατήρηση των στοιχείων παλαιότητας και παράδοσης στον οικισμό, δημιουργούν μια ατμόσφαιρα ιστορικότητας και νοσταλγίας των παλιών καιρών.
Ανάμεσα στα λιόδεντρα που περιβάλλουν τον οικισμό υπάρχουν παλιά και καινούργια γραφικά σπίτια, ξενώνες και δωμάτια, όπου μπορείτε να μείνετε, αλλά και λίγες ταβέρνες για φαγητό. Στην Νταμούχαρη το αυτοκίνητο φτάνει μέχρι ένα σημείο (το καλοκαίρι πιθανόν να υπάρχει πρόβλημα με το παρκάρισμα), ενώ αξίζει να σας πούμε ότι για να βγείτε στο βόρειο ορμίσκο, αν δεν ακολουθήσετε το κεντρικό μονοπάτι, δεν είναι απίθανο να χαθείτε, όχι για πολύ, στις αυλές των σπιτιών και των μαγαζιών που βρίσκονται ολόγυρα.
πηγή: www.peliononline.gr
Tags: διαμονή Νταμούχαρη, Νταμούχαρη, πεζοπορία Πήλιο, Πήλιο ομορφιά
Ξενοδοχεία, Αρχοντικά, ενοικιαζόμενα δωμάτια Πηλίο
ΠΑΡΑΘΑΛΑΣΣΙΑ ΧΩΡΙΑ, ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΗΛΙΟΥ